انواع ابدومینوپلاستی
ابدومینوپلاستی روشی است که در آن با برداشتن چربی و پوست اضافی و سفت کردن ماهیچه های دیواره شکم، شکم شما را صاف می کند. این روش جراحی با نام تامی تاک نیز شناخته می شود. انواع ابدومینوپلاستی بسته به میزان پوست و چربی، انتخاب می شوند. انواع ابدومینوپلاستی را می توان به روش های “مینی” یا “محیطی” ویا “کامل” را در نظر گرفت. مهم است که خود را آموزش دهید، وضعیت خود را به طور کامل تجزیه و تحلیل کنید و برای تصمیم گیری نهایی وقت بگذارید. این روش نباید به عنوان جایگزینی برای کاهش وزن استفاده شود.
از انواع ابدومینوپلاستی، ابدومینوپلاستی کامل است. این گزینه برای بیمارانی است که به بیشترین اصلاح نیاز دارند. برش (برش) در خط بیکینی، تقریباً در همان سطح موهای ناحیه تناسلی ایجاد می شود. طول اسکار بستگی به مقدار پوست اضافی دارد. سپس جراح شما پوست و ماهیچه را در صورت نیاز دستکاری و شکل می دهد. همچنین با این روش یک برش در اطراف ناف خود (ناف) خواهید داشت، زیرا لازم است ناف خود را از بافت اطراف آزاد کنید. لوله های تخلیه ممکن است زیر پوست شما قرار بگیرند. اینها در عرض چند روز بر حسب صلاحدید جراح شما برداشته خواهند شد.
مینی ابدومینوپلاستی از انواع ابدومینوپلاستی است. مینی ابدومینوپلاستی از یک برش کمر استفاده می کند اما اغلب (اما نه همیشه بسته به میزان پوستی که باید برداشته شود) این برش به اندازه روش کامل طولانی نیست. برش کوتاه تر به این معنی نیست که شما سریع تر بهبود می یابید یا بهبودی کوتاه تری خواهید داشت. زخم ها از پهلو به پهلو بهبود می یابند، نه انتها به انتها، بنابراین برش کوتاه تر همزمان با برش طولانی تر بهبود می یابد. چند تفاوت اساسی دیگر نیز وجود دارد. هیچ برشی در اطراف ناف ایجاد نمی شود و به همین دلیل است که وقتی پوست از دیواره شکم بلند می شود، فقط تا سطح ناف است. از آنجایی که فقط دیواره پایین شکم در معرض دید قرار می گیرد، فقط می توان عضلات پایین شکم را سفت کرد.
در انواع ابدومینوپلاستی روشهای مختلفی وجود دارد که در آن ناف دست نخورده روی پوست بیرونی باقی میماند اما در پایه آن از دیواره شکم بریده میشود. به این حالت شناور «ناف» می گویند. در این روش، ناف دست نخورده به پوست اطراف در خارج باقی میماند، اما وقتی پوست شکم از دیواره شکم به سمت بالا بلند میشود، هنگامی که با ناف مواجه میشود، از محل اتصال آن به زیر شکم بریده میشود. این به جراح امکان دسترسی به عضلات فوقانی شکم را برای سفت کردن می دهد. این یک روش فوقالعاده از انواع ابدومینوپلاستی است، اما محدود به شرایط نادری است که شلی عضلات شکم وجود داشته باشد، اما در پوست فوقانی شکم حداقل یا بدون اضافهبودن وجود داشته باشد. در انواع ابدومینوپلاستی همانطور که پوست شکم به سمت پایین به سمت لگن کشیده می شود، موقعیت ناف نیز به همین ترتیب است. در انواع ابدومینوپلاستی ، زمانی که زخم شکم بسته می شود، ناف ممکن است کمی به سمت پایین کشیده شود، معمولاً بیش از یک سانتی متر یا بیشتر نیست و معمولا این موضوع باعث نگرانی نمی شود. انتخاب بیمار بسیار مهم است، زیرا اگر این روش روی بیمار با شلی بیش از حد پوست بالای شکم انجام شود، ناف در نهایت بسیار پایین روی شکم قرار می گیرد که ظاهر خوبی ندارد.